Mart

Kis mevsimi yumusacik olunca kedimiz Benek'in Mart ayi erken geldi. Kimi zaman sesiyle kimi zaman da salgiladigi ve bizim algilayamadigimiz kokulariyla bir anda mahallenin tum kabadayi kedileri bir anda kapimizda bitiverdi her sene iki kez oldugu gibi. Guzek kizdir Benek


Yanliz Benek'in talipleri isi biraz abarttilar. Maalesef kedilerde pek romantizm yok. Sadece tecavuz oluyor. Birbirini biraz tanimakti, florttu, yakinlasmaydi, koklamaydi, boyle seyler yok. Erkek kediler tirmik yemeleri daha zor olan bir noktadan yaklasmayi basarirlarsa bir sonraki nesile katkilari olabiliyor. Bazen kendi aralarinda da anlasmazliklar olsa da sonucta bir elin parmaklari kadar kedi soylarinin devami icin biraraya gelerek bir sonraki gende daha renkli bir yelpaze olusturuyorlar. Bazen yavrulardan birisinde bir babanin boz gozunu, bir baskasinda diger bir kabadayinin beyaz kulagini gorebiliyoruz. Sonra "aaa bak bunun babasi su suratsiz olandi" gibi yorumlar yapabiliyoruz. Bu gerizekalida babasinin suratsizligi var mesela:


Her neyse cigliklar ve kavgalarla gecen birkac gecenin sonunda annem kedinin evde daha rahat edecegine karar verdi ve tavanarasina kilitledi. Bunun Benek icin en iyisi olacagini dusunuyorduk fakat Benek gece boyunca kapilari tirmaladi, bagirip cagirarak bizi yine uyutmadi. Disarida birbirini bogazlayan kedilerin cikardigi seslerin yerini Benegin kendi mirlamasi ve tirlamasi aldi. Buradan soyle bir sonuca vardik: Benek tecavuzden zevk aliyor. Dolayisiyla kendini sokakta buldu.