Iyyyyyy

akrep ve yengec.

bu ikisinden ayri korkuyorum. kucuklugumden kalma birsey olsa gerek. denize gitmeyi cok severdim ben kucukken. sanirim bir gun kayalarin oralarda yengec gordum. kiskaclari ve dikenli bacaklariyla cok tirstirici birsey oldugunu anlamis olmaliyim. kucuklugumun ilk kabuslarinda denizde yuzerken dalgayla beraber karaya vurduktan sonra su beni kendine dogru cekiyordu, karaya yurumeye calisiyordum, ama denizin cekilmesine karsi koyamiyordum, deniz beni kendine cekiyordu ve denizde de yengec vardi, beni yiycekti...

ayni ruyayi hayatimin degisik devrelerinde hep gordum.

ama asil kalici hasar ilkokul caglarina yaklasirken evimize yakin bir dere kenarinda yaptigim deneyden sonra oldu. buldugum bakir tas ve cakiyla bir yengec ve bir de kurbaga yakaladim. Bunlarin ikisini tasin icerisine koydum bakalim napiyorlar diye. Bir de yengecin nasil saldirdigini merak ediyordum. Sonra yengec bu kurbagayi bir anda kirpiverdi. Kurbaga oldu. Ben bunu gorup ayaga kalktim. Ayaga kalktigim ani cok iyi hatirliyorum. Kendimi cok pis ve sikintili hissettim. icimde cok fena birseyler vardi. ellerimi kana bulamistim.

Hayvanlari zarara ugrarken ya da can cekisirken gorunce hep o gunku hissi bir daha yasiyorum.

Canavar animasyonu yapmak icin sik sik referanslara bakmamiz gerekiyor. Icimi kiyan ve parcalayan seyleri meslek icabi izlemem, hatta oradaki hareketleri analiz etmem gerekiyor ki canavarlara hayat verebileyim. Canavar akrep oynatmam gerektiginde once heyecanlanmistim. Ama sonra referanslari izlemek gercek bir iskenceye donustu. Cunku youtube denen seyde hicbir denetim ya da seviye olmadigindan buldugum referanslar cok ic parcalayiciydi. Benim ilkokul donemimde yasadigim turden ic sikintisini hayatlari boyunca yasamayacak karakterdeki insanlar akreplerle bilumum hayvancagizi dovusturerek, bunlarin filmini yaparak ve hatta "round 1" gibisinden igrenc esprilerle susleyerek youtube'u isgal etmisler. Can cekisen orumcekler, tavsanlar vs... kan govdeyi goturuyor. Dogal hayatta bu hayvancagizlar akrepten kurtulabilecekken, kafes icine akreple beraber kapatilinca gercekten caresiz kaliyorlar. Hayvanlarin caresizligini izledikce bana daral geliyor. Insanlar bundan nasil zevk alabiliyor anlamiyorum.

Dogal hayatta da vahset var. Ama o bana batmiyor mesela. Aslanlar bissuru geyikten birini avliyorlar. Bazen okuzlerden dayak yiyorlar ama bunlarin hepsi dogal. kacan geyik kaciyor. Ama simdi bir insani arslanla ayni kafese kapatsak ne kadar kacabilir.

Insanlar oluyor, onu da biliyorum. Caresizlik dizboyu, birsuru sorun var...

Naapcaz ki?

(Youtube de denetim istiyorum)